olapar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-la-par
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
OLAPAR ’ola tusli’ (itga tusiga qarab berila — digan ism). O l a p a r faqat notanish kishiga vo— vullaydi. Bu soʻz asli qadimgi turkiy tildagi ’har xil tusli’ maʼnosini anglatgan ala sifatiga ’belgi’, ’ni-shona’ maʼnosini anglatgan par soʻzini qoʻshib tuzilgan boʻlsa kerak; oʻzbek tilida soʻz boshlanishidagi a unlisi â unlisiga, ikkinchi, uchinchi boʻgʻinlardagi a unlilari ä unlilariga almashgan: ala + par = alapar > âläpär.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Ola tusli it laqabi va shunday laqabli it. ◆ Bir olapar ellik qadamcha narida allanarsani gʻajir edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Bostirma tagida mudrab yotgan qari olapar egasiga koʻmakka otlan-di-yu, qoq yagʻriniga Mamatqassobning kal-tagini yeb, vangilpaganicha juftakni rost-ladi. "Yoshlik" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОЛАПАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.