oqish
[tahrirlash]
oqish I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-qish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oqqa moyil, nim oq; oqim-tir, oqchil. ◆ Oqish bulut. Oqish boʻyoq. Oqish qogʻoz. n ◆ Osmon oʻzining yozgi tiniqligini yoʻqotgan, oqish xira. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Daladan ilon izi boʻlib ketgan oqish yoʻlning ufqida bir nima "yilt" etdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
oqish II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-qish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oqmoqfl. har. n. Suvning oqi-shiga qara, xalqning xohishiga qara. Maqol.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОҚИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oqish I
беловатый, белесоватый; с белесоватым оттенком.
oqish II
и. д. от oqmoq.