or-nomus
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
or—no-mus
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Xijolat tortish, uyalish tuygʻusi; uyat, or, nomus. ◆ Or-nomusi yoʻq odam, yaya Muhtojlik — inson or-nomusiga ta-jovuz qiladi, irodasini bukadi, chora axtar-tiradi. "Yoshlik" .
2 Kishini ulugʻlaydigan, unga nisbatan hurmat tugʻdiradigan ish, narsa yoki xislat-fazilat; shon-sharaf. ◆ [Sidiq:] Muhabbat sevgini, or-nomusni tovlamachi bir savdogar-ga sotdi, vijdonni latta-puttaga ayir-bosh qildi. N. Safarov, „Hayot maktabi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОР-НОМУС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.