oshxoʻr
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
osh-xoʻr
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
OSHXOʻR Bu sifat tojikcha osh otiga (q.) 'eb-ich-' maʼnosini anglatadigan xoʻrdan feʼlining (ТжРС, 434) xoʻr hozirgi zamon asosini qoʻshib hosil qilingan boʻlib (ТжРС, 292), 'padovni suyib va koʻp yeydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 557). Bu sifatdan oʻzbek tilida ogixoʻrlik oti yasadgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. — osh yeyuvchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Pa-
lovni yaxshi koʻradigan kishi. ◆ Professor juda oshxoʻr, devzira guruchdan damlangan dumba yogʻining palovini hamma taomlardan aʼlo koʻradi. Mirmuhsin, „Umid“ .
2 Ovqatga solinadigan, ovqat uchun ish-latiladigan; ovqat bilan yeyiladigan. Osh-xoʻr koʻkatlar kishi salomatligini mustah-kamlaydi. "Saodat".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОШХЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.