pagʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pa-gʻa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 esk. Charxda ip yigirish uchun tax-takachda piltalab, yumaloqlab qoʻyilgan bir siqim chigitsiz paxta, paxta piltasi.

2 Paxta kabi yumshoq yoki tarqaluvchan narsalarning bir parchasi, uyumi yoki toʻdasi. ◆ Paxta pagʻalari. Tutun pagʻasi. shsh ◆ Dasht-ning u yer-bu yerida.. qor pagʻalari yotar edi. H. Tursunqulov, „Hayotim qissasi“ . ◆ Togʻ tomoni-dan koʻtarilib, quyosh betini qoplab turgan bir pagʻa bulut choʻkkanda, Tiktepa yerlari nur ichiga choʻmib koʻrinadi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Pagʻa boʻlmoq Juda oqarib, rangsizlanib ketmoq. ◆ Xolboʻta boshini koʻtarganda, Said-murod oʻq uzdi. Qoʻrboshining rangi pagʻa boʻlib ketdi. Narigi tomonda rahbada choʻzilib yotishgan Komil bilan Hamid sapchib turish-di va darrov nima gap-soʻzligini fahmlab, Saidmurodga tashlanishdi. "Yoshlik" .

Antonimlari

ПАҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pagʻa
клок ваты, приготовленной для ручного прядения (прочёсанной и скатанной валиком);
2 хлопья (снега); клубы (дыма).