pagʻa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pa-gʻa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 esk. Charxda ip yigirish uchun tax-takachda piltalab, yumaloqlab qoʻyilgan bir siqim chigitsiz paxta, paxta piltasi.
2 Paxta kabi yumshoq yoki tarqaluvchan narsalarning bir parchasi, uyumi yoki toʻdasi. ◆ Paxta pagʻalari. Tutun pagʻasi. shsh ◆ Dasht-ning u yer-bu yerida.. qor pagʻalari yotar edi. H. Tursunqulov, „Hayotim qissasi“ . ◆ Togʻ tomoni-dan koʻtarilib, quyosh betini qoplab turgan bir pagʻa bulut choʻkkanda, Tiktepa yerlari nur ichiga choʻmib koʻrinadi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
- Pagʻa boʻlmoq Juda oqarib, rangsizlanib ketmoq. ◆ Xolboʻta boshini koʻtarganda, Said-murod oʻq uzdi. Qoʻrboshining rangi pagʻa boʻlib ketdi. Narigi tomonda rahbada choʻzilib yotishgan Komil bilan Hamid sapchib turish-di va darrov nima gap-soʻzligini fahmlab, Saidmurodga tashlanishdi. "Yoshlik" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПАҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.