paranji

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pa-ran-ji

Etimologiyasi

\a. AL?-— shayxlarning ham oʻzi, ham yengi keng ustki kiyimi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

etn. Koʻpchilik musulmon ayollar begona erkak-larga ochiq koʻrinmaslik uchun boshga yopi-nib yuradigan, bichimi keng va uzun toʻn shaklidagi, soxta yengli yopingʻich (yuz chach-von bilan berkitiladi). ◆ -Bolalarni roʻy-xatga olib kelamiz, — dedi Tozagul qoziq-dan paranjisini olib, boshiga yopina turib. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . Zaynab yosh, hali paran-ji yopinishga ulgurganicha yoʻq edi. H. Olimjon, Zaynab va Omon. ◆ Boyning xotini aravadan tushib, uyga kirib, paranji-chach-vonini otib tashlab, koʻzini yoshlabdi. "Luq-moni Hakim" .

Antonimlari

ПАРАНЖИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

paranji
паранджа; ◆ paranjiga hujum ист. наступление на паранджу; yoʻqolsin (или bitsin) ◆ paranji! долой паранджу!; ◆ paranjidagi kampir старуха в парандже; ◆ paranji tashlamoq сбросить (с себя) паранджу.