parcha-purcha
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
par-cha—pur-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
PARCHA-PURCHA Bu sifat parcha I otini (q.) birinchi boʻgʻinidagi a tovushini u tovushiga admashtirib takrorlash usuli bilan hosil qilingan boʻlib, 'xar xil parchalarga boʻlingan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 576).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Katta-kichik parcha-lardan iborat, har xil kattalikdagi parchalarga boʻlingan; boʻltak-soʻltak. ◆ Choʻntak-dan.. katta-kichik mixlar, parcha-purcha taxtachalar chiqdi. Oydin, „Oʻzi monand“ . ◆ Yer-dan bir qarich koʻtarilgan torgina sahnda, parcha-purcha chirik namatlar solingan ay-vonga paranjisini otdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Arava ham koʻhna, yamoq-yasqoq, gʻildirak temiridan unda-munda parcha-purcha qolgan: kegaylari shaloq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Arzimaydigan, kichkina, ozgina. ◆ Ho-zircha ochgan yerlarni, menimcha, parcha-purcha debhisoblash kerak. Oybek, „O“ . v. shabadalar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПАРЧА-ПУРЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.