pesha
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pe-sha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. aa.i.jj — mashgʻulot, kasb, ix-tisos
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. 1 Ysh, mashgʻulot; kasb, hu-nar. Xonning oʻgʻli, deb qilmanglar andisha,
- Toʻqqiz yoshda qildi shu ishni pesha. "Erali va Sherali". ◆ Birovning qoʻlida arra, teshasi, Vassa yasash — qadim ishi-peshasi. N. Naz-rullayev, „Saylanma“ . ◆ El derki: nodon doʻst — boshingga jafo, Qora kunda chin doʻst — peshasi vafo! Mirtemir .
2 q. peshvoz. ◆ Daraxtni hamisha oʻraydi shamol, Shoirni tashvishlar chulgʻar hamisha. Sen shoir umrini dema bezavol — Uning har onlari tashvishga pesha. A. Oripov, „Yillar armoni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПЕША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.