podachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
po-da-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
PODACHI Bu ot oʻzbek tilida 'yirik chorva mollarining birga öoqiladigan toʻdasi' maʼnosini anglatadigan tojikcha poda otidan (ТжРС 308) -chi qoʻshimchasi bilan yasalgan boʻlib, 'yirik chorva mollarini keng utloqsa boqadigan kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 594). Bu otdan
oʻzbek tilida podachilik mavhum oti yasalgan ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Podani haydab olib yuruvchi, poda boquvchi. ◆ Maktabga keldim. Hech kim yoʻq. Bir payt Qodir podachining kichkina nevarasi kelib qoldi. Sh. Xolmirzayev, „Ogʻir tosh koʻchsa“ . ◆ Hamma balo-qazoga balogardon — biz: bugun oʻqituvchi kelib doʻq uradi, ertaga podachi gavron koʻtarib keladi. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Podachi yoʻq. Har yili bahorda unga elanib, bunga elanib, kunimiz oʻtadi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОДАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
podachi
пастух; // пастушеский, пастуший; ◆ podachi bola пастушок, подпасок; ◆ podachi ayol пастушка; ◆ podachining qizi дочь пастуха; ◆ podachining oshi см. osh I 2.