pokdil
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pok-dil
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — dili, koʻngli pok,
toza] Koʻnglida kiri yoʻq, vijdonli, dili pok, sofdil va samimiy. ◆ Pokdil kishilar. yaya -Meʼmor salomatlar, — dedi meshkobchi kulolga jilmayib, — siz mendan koʻp narsalarni soʻrayapsiz, kulol. Endi hech narsa soʻramang, bilmayman! Sizni pokdil odam deb bilaman.. xayr, men ketdim. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОКДИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.