poykoʻp
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
poy-koʻp
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. ^L, — oyoqqa uruvchi,
bosuvchi; oyoq bilan bosiluvchi] Objuvozning sholi yanchadigan, bir uchi bosilganda, ik-kinchi uchi koʻtarilib tushadigan qismi, objuvozning gurzisi. ◆ Yaqin oradagi objuvoz poykoʻpining zarbi yerni silkitib-silkitib toʻlqin berar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Juvozkashning poykoʻpi gupillashdan tingan, qamishzor shovullamas, faqat qayerdadir, koʻl ichida, urgʻochi oqchorloqning xunuk qahqahasi eshitilar edi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОЙКЎП. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.