qalami
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)qalami I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qa-la-mi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. + f. — qalamga alo-qador; qalamga oʻxshash; qalamda bajaril-gan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Qoʻlda toʻqilgan, tagi oq yoʻl-yoʻl gulli ip mato. ◆ Bir koʻylaklik qalami. n ◆ Oyogʻiga koʻn etik, egniga chiy alakdan yaktak toʻn, qalami ishton berdi. M. Ismoiliy, „Fargʻo-na t“ . o.
- Qalami doʻkon Qalami toʻqiladigan doʻ-kon, dastgoh. ◆ Normatparang oʻzi kosib, lekin uni qalami doʻkondan emas, koʻknoridan boyi-gan deyishadi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
qalami II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qa-la-mi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Sopol buyumlarga qalam yordamida chizib, bezak ishlash usuli hamda shu usulda yaratilgan bezak, naqsh.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАЛАМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qalami I
уст. рукописный (о книге).
qalami II
пестрядь (полосатая бумажная материя); ◆ qalami koʻylak рубашка из полосатой бумажной материи.
qalami III:
◆ qalami moʻy уст. кисть; ◆ Shoir oʻrnidan turib, tokchadan qalami moʻy va qogʻoz oldi (Ойбек, «Навоий») Поэт встал с места, взял с полки кисть и бумагу.