qalinchi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qa-lin-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
etn. Kimsa eshigida xoʻja-yin tomonidan toʻlangan qalinni qoplash uchun ishlab turgan xizmatkor, qarol. ◆ Boshiga kozoki tumok kiygan podachi yigit ham-madan ayrilib, chetga chiqdi-da, yoshgina xo-tinini ergashtirib keta boshladi. Bu Al-lonbiyning qalinchilaridan biri edi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАЛИНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.