qanoatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qa-no-at-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ozga, boriga qanoat qila-digan, koʻp talab qilmaydigan; sabrli. Qa-noatli kishi, m Afandi, "eshak ham qa-noatli boʻlar ekan", deb unga yem bermay qoʻydi. "Latifalar". ◆ Isoq ota va uning oʻgʻillari qoʻl mehnati bilan kun kechirishga odatlanib qolgan, qanoatli, koʻngli boʻsh odamlar edi. M. Osim, „Tilsiz guvoh“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАНОАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qanoatli
1 довольствующийся малым, нетребовательный; скромный; воздержанный;
2 терпеливый.