qarogʻ

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qa-rogʻ

Etimologiyasi

QAROGʻ q. qaroq
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Koʻz qorachigʻi: koʻz. ◆ Yoki asil inju boʻlib koʻzing oʻynatolsam, Qaratolsam qora choʻgʻday qarogʻing. Mirtemir . ◆ Toʻyib bots-qil bu yurt husnigakim Koʻnglingni chogʻ et-gin, Vatan har zarra tuprogʻin Koʻzingga sen qarogʻ etgin. E. Vohidov, „Muhabbat“ . Oʻgʻli vujudida jamlangan zavs-shavs, sarogʻla-ridan yogʻilayotgan nozikkina tuygʻunlik.. bor edi. A. Dilmurod, Fano dashtidagi qush.

2 (1-sh. egalik shaklida — qarogʻim) Oʻzidan yosh shaxsga murojaatda yaqin munosabatni bildirish uchun qoʻllanadi; nuri diydam, chirogʻim. ◆ Senga qiyin.. Ammo boshqalarga ham oson emas, qarogʻim. O. Yoqubov, „Larza“ . Tila tilagingni, sarogʻim, dedi, Kamoli ehtirom bilan Orzu. T. Toʻla.

Antonimlari

ҚАРОҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qarogʻ
1 глаз (а); зрачок;
2 перен. свет очей, дорогой, любимый; qarogʻim! свет очей моих! мой дорогой!, любимый!; мое милое дитя; Ammo boshqalarga ham oson emas, qarogʻim (О. Ёќубов, «Ларза») Но и другим не легко, дитя моё.