qaysar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qay-sar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[ a. 'j " — podshoh < lot. saye-

sar < Caesar — Rim imperatori Gay Yuliy Sezar nomidan] 1 ot Rum podshosi; umu-man, podsho, hoqon. ◆ Jahonning fotihi Iskandar, Rum qaysari, qotil Chingiz. Gʻ. Gʻulom . Urushga kirganda — ◆ qoplon yuraging, Qaysar sifat bolam, qaydin boʻlasan? "Rus-tamxon" .

2 sft. Tutgan yerini kesadigan; oʻjar, tixir, ters. ◆ Qaysar bola. ■■ ◆ Tura qoling, endi juda nayti, odam bunchalik qaysar boʻlmaydi. Uzr soʻrang, uzr. N. Safarov, „Vodillik qahramon“ . ◆ Qaysar Zuhraga gap uqtirish qiyinligini bilgan Ioʻldosh yuk xaltasini yelkasiga osdi. H. Gʻulom, „Tosh-kentliklar“ .

3 koʻchma Kishi irodasiga boʻysunmay-digan; oʻjar, asov. ◆ Qaysar tabiat. na Qay-sar suv yana koʻtarila boshladi. E. Raimov, Ajab qishloq. ◆ Lekin faktlar qaysar narsa, uni xaspoʻshlab boʻlmaydi. A. Eshonov, „H“ . Umarov, Odamlarni oʻylab.

Antonimlari

ҚАЙСАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qaysar I
ист. кесарь, император.

qaysar II
1 упрямый; // упрямец; ◆ qaysar bola упрямый ребёнок;
2 дикий, необузданный.