qichqirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qich-qir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Juda kuchli, jarangli ovoz chiqarmoq; baqirmoq. -Yolgʻon! — ◆ Gʻulomjon dahshatli.. qichqirdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Poyezd qichqirganini eshi-tib, yuragim bir orziqib ketdi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

2 Qattiq ovoz bilan chaqirmoq. ◆ Poyezd-ning ochiq derazasidan kimdir "Abdurahmo-on", deb qichqirdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

3 Chaqirmoq (xoʻrozning tovushi haqida). ◆ Qoʻndoqdagi xoʻroz choʻzib-choʻzib qichqirdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

4 koʻchma Hammaga ovoza qilmoq, jar solmoq. ◆ Masʼul ishchilarning shu chiqishlari toʻgʻrisida gazetalar bir necha haftalar-gacha qichqirdi. A. Qahhor, „Sarob“ .

Xoʻroz hamma joyda bir xil qichqiradi Hamma joyda ahvol birday, degan maʼno-li ibora. ◆ Hamma joyda xoʻroz bir xil qichqiradi, deganlari rost ekan. Bizda ham shunday. "Mushtum" .

qish Yil fasllaridan biri (Oʻrta Osiyoda dekabr, yanvar va fevral oylari-ni oʻz ichiga oladi). Sovuq qish. Qahraton qish. Qishga chidamli navlar (bot.). m Oʻzi-mizning uyimiz. Hatto qishda ham tuvak-larda anqib turadigan rayhonlar esimga tushadi. S. Siyoyev, Yorugʻlik. Erta qishning sovuq nafasi uning dimogʻiga gup etib urdi. I. Rahim, Chin muhabbat.

Antonimlari

ҚИЧҚИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qichqirmoq
1 кричать, выкрикивать; qichqirib kulmoq громко смеяться, хохотать; qichqirib oʻqimoq громко читать; qichqirib gapirmoq громко говорить, выкрикивать; xoʻrozlar qichqirayotir петухи кричат;
2 звать громким голосом; qichqir uni зови его;
2 перен. раструбить, растрезвонить.