qiruvchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-ruv-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qirmoq fl. sfdsh.
2 Qirgʻin qiladigan, qirgʻin keltira-digan, qiradigan odam, qurol. ◆ Qiruvchi samolyot. n ◆ Bu shishashr batalon qiruvchilari majaqlagan dushman mashinalarining benzini bilan toʻldirildi. I. Rahim, „Chin muhab-bat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИРУВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qiruvchi
1 и. д. л. от qirmoq;
2 истребляющий; истребительный; // истребитель; ◆ suv osti kemalarini qiruvchi kema истребитель подводных лодок; ◆ tanklarni qiruvchi soldat истребитель танков; ◆ qiruvchi samolyot самолёт-истребитель; ◆ qiruvchi aviatsiya истребительная авиация.