qiyalama
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-ya-la-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir tomoni baland, bir tomoni past; qiya, nishab. ◆ Qiyalama yoʻl. Qiyalama adir. n ◆ Baʼzilar choʻchib ketib, qiyalama yerdan ogʻib tushay dedi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .
2 Burchakma-burchak yoki qiyalab yoʻnal-gan; ogʻma, yotiq. ◆ Quyoshning qiyalama nuri. Qiyalama yomgʻir.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИЯЛАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.