qiynoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qiy-noq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Jismoniy yoki ruhiy azob, aziyat, ozor. ◆ Atrofda gʻuv-gʻuv pashsha; oyoq-larga yopishadi, burun kataklariga suqila-di, quloqni uzadi.. bir zum tinchlik yoʻq. Yoʻl-chi soch oldirib boʻlguncha, qiynoq ichida to-qatsizlandi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Ru-hiy azob va mushkul fikrlar qiynogʻida tun-ning qanday oʻtganini sezmay qoldim. M. Jabborov, Sevinch yoshlari.

2 Qiynash, azoblashning yoʻl-usullari va ularni qoʻllash. ◆ Terisi shilinib, ming azob bilan qiynoqda oʻldirilgan ulugʻ shoir.. Nasimiy xayolidan oʻtdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Ainiqsa.. vahshiylarcha qiynoqqa solin-ganini koʻrganda, dod deb, boʻsh stakanni ekranga otdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ҚИЙНОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qiynoq

Ruscha _ru

qiynoq
1 мучение, страдание, мука; трудности; ◆ qiynoqda qolmoq попасть в трудное положение, испытывать большие трудности (затруднения);
2 пытка, истязание; ◆ qiynoq qa solmoq подвергать пытке, истязаниям.