qiyoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-yoq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
QIYOQ 'uzun-uzun ingichka keskir bargli koʻp yillik oʻt'. Q i yo h oʻrganda ehtiyot boʻlmasang, hoʻlingni kesib ketadi. Bu ot eski oʻzbek tilida qïy— feʼlining 'kes-' maʼnosidan -(a)q qoʻshimchasi bilan yasalgan (ССТТН, II, 101; КРС, 502); keyinchalik q undoshi oldidagi a unlisi â unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: qïy- + aq = qïyaq > qiyâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ingichka, uzun-uzun keskir bargli koʻp yillik oʻt. ◆ Keksa podachi botqoq-qa ham, yuziga urilgan keskir qiyoq barg-lariga ham eʼtibor qilmay, olgʻa intilar edi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq qissasi“ . ◆ Koʻk-orol paxtazori gʻumay, qiyoq, pechak kabi oʻtlardan tozalanib boʻlayozdi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmok/iap“ .
2 Baʼzi oʻt-oʻsimliklarning qiyoq bargiga oʻxshash, keskir bargi. ◆ Maysalar qiyoq choʻzib qoldi. Qamishning qiyogʻi qoʻlni kesib ketdi. shsh Oʻq tovushi tinganda, savagʻichning qurigan qiyoqlari toʻzgʻib ketganini koʻrdi. S. Ahmad, „Ufq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИЁҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.