qoʻltiqtayoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻl-tiq-ta-yoq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oyogʻi xasta yoki nogi-ron kishilar qoʻltigʻiga tirab, tayanib yura-digan, yuqori qismi qoʻltiqqa qoʻyish uchun moslangan maxsus hassa. ◆ Qoʻltiqtayoq bilan yurmoq. n Ikromjon.. sudraoshb borib, qoʻl-tiqtayogʻini oldi-da, chayqala-chayqala oldinga ketaverdi. S. Ahmad, Ufq.
2 koʻchma Suyanchiq, tayanchiq; himoyachi. ◆ Birovga qoʻltiqtayoq boʻlmoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎЛТИҚТАЁҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.