qoʻnimsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-nim-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Bir yerda uzoq, muqim toʻxtamaydigan; beqaror, bardoshsiz. ◆ Qoʻnim-siz odam, vt Hech kim qushlarning ichida eng qoʻnimsizi, beqarori chittakning bu qiligʻi toʻgʻrisida aniq, bir narsa deyolmaydi. A. Qahhor, „Qanotsiz chittak“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎНИМСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Turkcha: yerinde durmaz
Ruscha ru
qoʻnimsiz
1 непостоянный, неусидчивый; непоседливый; // непоседа;
2 летун.