qoʻnoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-noq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
QOʻNOQ 'biror kishining uyida toʻxtagan yoʻlov — chi', ' mehmon1 (eskirgan). Qori afandim, h oʻ n o g i-m i z Gulchehraxonimni zeriktirib hoʻymaylik (Na-zir Safarov). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli ' maʼlum bir sathdan joy ol ' maʼnosini anglatuvchi qon- feʼlidan -(u)q qoʻ-shimchasi bilan yasalgan (Devon, I, 365; DS, 456); keyin-chalik ikkinchi boʻgʻindagi u unlisi a unlisiga a.lmashgan (ССТТН, II, 94); oʻzbek tilida a unlisi â unlisiga a.\-mashgan: qon- + uq = qonuq > qonaq > qonâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I Qoʻngʻirboshlar oilasiga mansub, doni tariqdan koʻra maydaroq, boshoq-li bir yillik oʻsimlik; gʻalla va yem-xa-shak ekini.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-noq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II 1 Biror joyga, biror kim-saning uyiga qoʻngan, tushgan yoʻlovchi, say-yoh; mehmon. ◆ Inson qoʻnoq boʻlar Oyga, Zuhra-ga. X. Rasul . Opa, siz palovga unnang. Toza, sen Eʼzozxonni bolalari bshshn olib kel, qoʻ-noq boʻlib ketsin. H. Gʻulom, Mashʼal.
2 Qushlar qoʻnadigan dor; qoʻndoq. ◆ Kun botgach, tovuqlar qoʻnoqqa chiqdi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎНОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: konuk