qoʻshoqlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-shoq-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Bir-biriga birik-tirib, bir arqon bilan bogʻlamoq, qoʻshoq qilmoq (qoʻy, echki va sh.k. hayvonlar haqi-da). ◆ Omon belidan qoʻshoq arqonni yechdi. Qol-gan qoʻylarni qoʻshoqladik. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎШОҚЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.