qoʻshquloq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻsh-qu-loq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ikki tomonida qulogʻi boʻlgan kuvachasimon sopol idish, xurmacha. Said Jalolxon raisning oldidagi qatiqni qoʻshqulogʻi bilan olib chiqib, ariqqa tash-ladi. A. Qahhor, Bashorat. ◆ Bir qoʻshquloq qa-tiq falon pul. A. Qahhor, „Sarob“ .

2 Endigina unib chiqqan, ikki urugʻbarg-dangina iborat boʻlgan nihol. ◆ Chigit ekib, gʻoʻzalarimiz qoʻshquloq boʻlguncha ne-ne mashaq-qatlarni boshimizdan kechirmadik! S. Abdu-qahhor, „Quvondiq“ . ◆ Qish oʻtdi, bahorda qara-sam mundoq, Ostidan nish urib chiqibdi giyoh, Giyohki, ingichka, nimjon, qoʻshquloq, -Aja-bo! — dedim-u, termuldim uzoq. Shuxrat .

Antonimlari

ҚЎШҚУЛОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻshquloq
1 глиняный горшок, корчага с двумя ручками;
2 молодые всходы с двумя распустившимися почками; ◆ gʻoʻzalar qoʻshquloq boʻlib qoldi молодые всходы хлопчатника уже распустили по две почки.