qobiliyatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-bi-li-yat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror ishga qobil, yarokush boʻlgan, biror ish qoʻlidan keladigan; layoqatli. ◆ Ishga qobiliyatli qariya-lar. m Bosh muharrir, Rahim akaning qobi-liyatli xodim ekanligini nazarda tutib, baʼzi erkaliklarini koʻtarardi. F. Musa-jonov, Himmat.
2 Isteʼdodli, talantli. Krbiliyapsh sho-gird. n Hobiliyatli bolaning ovozasi kun sayin kengroq yoyila boshlaydi. T. Obidov, Yusufjon qiziq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОБИЛИЯТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qobiliyatli
1 способный, пригодный, годный;
2 способный, одарённый, талантливый; даровитый; обладающий каким-либо даром.