qobon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-bon
Aytilishi[tahrirlash]
qobon yoki qaban
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yovvoyi choʻchqa, toʻngʻiz. ◆ Toʻqayda qirgʻovul, koʻlda oʻrdak, gʻoz, Qobonlar kezadi misli govmishlar. Mirtemir .
2 Erkak choʻchqa.
qov Alangasiz kuydirilgan paxta, soʻxta (xalq tabobatida kesilgan yaraga qoʻyish uchun ishlatiladi). Yosh hakim kechgacha qashch yarasi-ga qov qoʻyib, magham surtish, badanga sanchil-gan oʻqni olib, bogʻlab qoʻyish bilan ovora boʻldi. M. Osim. Kitobga ixlos.
- Qov qoʻymoq s. t. dagʻl. Ishni buzmoq, rasvo qilmoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Tofacha: һабан