qondosh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qon-dosh

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Bir ota-onadan tugʻilgan, bir avlodga mansub; qoni bir; qarindosh, qon-qardosh. ◆ Menga qondosh, jondosh boʻlgan el Gado edi, qashshoq edi, xor. H. Olimjon . ◆ Ajaji-azaldan bir-biriga qondosh-qarindosh, doʻst-birodar boʻlib kelgan xalqlarimiz, ota-bobolarimizning tarixiy traditsiyey birodarlik karvonlari izidan yurmak navba-ti biznikidir. Gʻ. Gʻulom, „Tarixiy munosa-batlar“ .

2 koʻchma Qoni bir kabi oʻzaro bogʻliq boʻlgan, birlikka ega boʻlgan. ◆ Neva boʻylari-da yuraman bu kun, Shimol shabbodasi yuzga urilar.. Botir xalq jonini berguday tun-kun, U menga qadrdon, qondosh koʻrinar. R. Bobojon . ◆ Goʻzallik faqat lutf bilan emas, umuman, sheriyat bilan qondosh va jon-doshdir. "OʻTA" .

Antonimlari

ҚОНДОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qondosh
единокровный; кровный, родной.