qopqoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qop-qoq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
QOPQOQ ' idishning ust tomonini, ogʻzini beki — tib turuvchi qism (buyum)'. Olimov huyon tushgan yashikning hophogin i mahkamlab, Ahm.adga uzatdi (Hakim Nazir). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu soʻz asli ' eshik' maʼno — sini anglatgan qapugʻ otidan kichraytirish maʼnosini ifodalovchi -(a)q qoʻshimchasi bilan hosil qilingan; qoʻshimcha qoʻshilganidan keyin ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan, soʻngra gʻ undoshi q undoshiga, a unlilari â unlilariga almashgan: qapugʻ + aq = qapugʻaq > qapgʻaq > qapqaq > qâpqâq. Qadimgi turkiy tilda bunday maʼno qapaq soʻzi bilan ham ang — latilgan (ДС, 420 : qapaq I 'pokrïshka, krïshka').
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Idish, sandiq, yashik va sh.k. narsalar ogʻzining ochilib-yopilib tura-digan, bekituvchi qismi; yopqich. Choynakning qopqogʻi. Qozonning qopqogʻi. Soatning qop-qogʻi. Sandiqning qopqogʻi. Choʻntakning qop-qogʻi. yat Olimov quyon tushgan yashikning qopqogʻini mahqamlab, Ahmadga uzatdi. H. Nazir, Soʻnmas chaqmoqlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОПҚОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.