qorishma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-rish-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Suyuq yoki mayda zarrali sochiluvchan narsalarning oʻzaro aralashu-vidan, korishuvidan hosil boʻlgan modda; qorishiq massa; aralashma. ◆ Asal bilan sari-yogʻ qorishmasi. m ◆ Paxta maydonlari mineral va organik oʻgʻitlar qorishmasi bilan oʻgʻit-lanib, sifatli shudgorlandi. Gazetadan .
2 ayn. boʻza II. ◆ Sement qorishmasi. Ohak qorishmasi. Qorishma bilan gʻisht termoq. n ◆ Qadimgi Rimda bogʻlovchi modda sifa-tida ohak qorishmasiga maydalangan vulkan jinslari iiiatilgan. "Fan va turmush" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОРИШМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.