qotishmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qo-tish-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Qotmoq fl. birg. n. ◆ Ular xandon urib qotishdi. Sovuqda qotishdi. shya Qiziq bir vaziyatda bir zumgina qotishardi. Oybek, „Navoiy“ .

2 tex. Qotishma hosil qilmoq.

3 Oʻzaro munosabatga kirmoq; aralashmoq, suqilmoq, qoʻshilmoq. ◆ Tinib-tinchimaydi. Uz ishi yetmaganday, boshqalarning ishiga ham qotishib yuradi. H. Nazir, „Uzr, otaxon“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚОТИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]