qulvachcha
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qul-vach-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
1 Quldan tarqalgan kishi, qul avlodi, qulning bolasi, farzandi. Mansur:
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ Balo oshpaz, balo, Ulguncha ayyor, Oʻzi qulvachcha-yu, idroki yuksak. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Ularning yoniga tiqilishib, yuzlarcha qulvachchalar bormoqda. M. Joʻraboyev, „M“ . B. martabasi.
2 koʻchma Past tabaqadan, qul qatori boʻlgan shaxs haqida, unga nisbatan qoʻl-lanadi. ◆ Rizayev undan battar, birovning fotiha qilingan qizini oʻziga xotinlikka olmoqchi, qulvachcha.. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУЛВАЧЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.