qumlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qum-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kir, dogʻ yoki zangni ketkazish uchun qum bilan ishqalamoq; qum bilan tozalamoq. ◆ Piyolani qumlab yuvmoq. yat Mulla Obid zoʻr ketmonni qumlab, gʻaltak-ni suvlab, bostirmaga kirgizib qoʻyishga majbur boʻladi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
2 Kum ga choʻkmoq, botmoq, koʻmilmoq; qum bilan qoplanmoq. ◆ Qayiq qumlab qoldi.
3 Tuproqqa kum aralashtirmoq.
4 koʻchma s. t. Sirka bilan qoplanmoq. ◆ Boshi qumlab ketibdi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУМЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.