quvnoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

quv-noq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Doim, tabiatan xush kay-fiyatli; xushchaqchaq. ◆ ..bu oiladagilarning hammasi ham samimiy, quvnoq va oqkoʻngil ekanligiga ishongan sayin, bu oʻngʻaysizlik oʻrtadan koʻtarilib borardi. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Mahdi tabiatan quvnoq, kuydi-pish-di edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

2 Shod, xursand kayfiyatli; quvonchga toʻla. ◆ Hammalari quvnoq, eginlari bashang. S. Zunnunova, „Koʻk chiroqlar“ . U ◆ bugun juda quvnoq. T. Ashurov, „Oq ot“ . ◆ Bari oʻtib ketdi bir tush misoli, Eslayman goh mahzun, gohi-da quvnoq. A. Oripov, „Yillar armoni“ .

3 Shod-xurramlik aks ettiruvchi, ifo-dalovchi. ◆ Men sahnalashtirgan quvnoq komediya ham shu haqda.. Gazetadan . ◆ Toshkent uz-bekning sanʼati, tovushi, Quvnoq muzikasi, kuyi, obrusi. Gʻ. Gʻulom . ◆ Oʻsha quvnoq kulgi, ha-zil endi qandaydir jiddiyat, oʻy va gʻazab bilan aralashib ketgan edi. S. Zunnunova, „Olov“ .

Antonimlari

ҚУВНОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

quvnoq

Ruscha _ru

quvnoq
весёлый, радостный, жизнерадостный; ◆ quvnoq ovozlar радостные голоса; ◆ quvnoq qiz весёлая, жизнерадостная девушка; ◆ quvnoq hayot радостная жизнь.