quvonchli
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qu-vonch-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Quvonchni ifodalovchi, shodlik va xursandlikni aks ettirgan; shodlik va xursandlik bilan toʻlgan, se-vingan, shod, quvnoq. ◆ Quvonchli tabbasum. Quvonchli yuz. shya Elmurod va uning doʻstlari.. quvonchli, porloq kunlarining qanday oʻta-yotganini sezmasdilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Baxmal qirgʻoqlarni toʻldirib oqdi Baxtiyor elimning quvonchli sasi. Gʻayratiy .
2 Kishiga quvonch bagʻishlaydigan, qu-vonsa, xursand boʻlsa, sevinsa arziydigan. ◆ Quvonchli natija. Quvonchli xabar. shsh Shu vaqt Yuryev batalonining jangchilari uchun yana bir quvonchli hodisa yuz berdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Ana shunday quvonchli kunlar-ning birida toʻsatdan boshimga falokat tushsa boʻladimi! E. Raimov, „Ajab qishloq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУВОНЧЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.