rafiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ra-fiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ arab. –yoʻldosh; sherik, oʻrtoq, doʻst; maʼshuq, mahbub ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. 1 Oʻrtoq, doʻst. ◆ Ey, muhtaram rafiqlarim, doʻstlarim — deya murojaat etdi Ahmad Husayn. Oybek, „Nur qidirib.“ ◆ Yakka oʻzim nima ish qilay, Rafiqlarim bor boʻlsa ekan. "Gulnorpari".
2 Umr yoʻldoshi; er. ◆ [Maryam Qodirjonga:] Men ham oʻqigan, toʻgʻri rafiq istagan xotinman. Hamza, „Kim oʻgʻri?“
3 Rafiq (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАФИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.