rasmona
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ras-mo-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
RASMONA Bu sifat 'urf-odat' maʼnosini anglatadigan arabcha rasm II otiga (АРС, 297) tojikcha -ona koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'odatdagi1, 'urf-odatga toʻgʻri keladigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 616).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
a. + f. "l! „ ,,,j — oddiy, odatdagi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Risoladagi, oddiy, rasmana. Qizras-mona ketmon bilan tez va pishiq ishlab ketdi. Oybek, O. v. shabadalar.
2 Chinakamiga, astoydil, rostakamiga. ◆ Goʻyoki oʻzining armoni ekanini rasmona ang-laydigan yagona odam ham uningoʻzi. "Yoshlik" . ◆ Shoirgayam qiyin, bitta oʻzini deb rasmona urush ocholmasa. M. M . Doʻst, Galatepaga qay-tish.
3 Shunchaki, yuzaki. ◆ Bularning hammasi shunchaki rasmona ishlar. "Yoshlik" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАСМОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.