razvedkachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
raz-ved-ka-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 harb. Razvedka ishlari bilan shugʻullanuvchi kishi (q. razvedka 2, 4). ◆ Dovyurak razvedkachi. m ◆ Razvedkachilar-ni hamisha burgutga qiyos qilib kelishgan. Gazetadan . ◆ Razvedkachi jangchilar bu galgi sinov mashgʻulotlarida ham tekshiruvchi komissiya aʼzolarining olqishiga sazovor boʻ-lishdi. Gazetadan .
2 Razvedka uchun belgilangan samolyot yoki kema. ◆ Razvedkachi samolyot.
3 geol. Qidiruvchi. ◆ Neft razvedkachila-ri. n ◆ Men Qizilqum tagida yashiringan behisob boylikni topgan oʻsha razvedkachilar-ni qidirib, geologlar shaharchasi — Murun-tovga bordim. S. Anorboyev, „Oʻzbekiston ol-tini“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАЗВЕДКАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.