riyokorlik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ri-yo-kor-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
RIYOKORLIK q. riyokor
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
1 Munofikdik bilan shugʻullanish, munofiqona xatti-harakat, ikkiyuzlamalik. Riyokorlik qilmoq. shsh Na-hotki u [Eson bobo
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ riyokorlik qilib, mil-tiqni yoʻqoldiga chiqarsa? [deb oʻyladi Nu-rillo] S. Yunusov, „Kutilmagan xazina“ . ◆ Mo-mang riyokorlik bilan otamning koʻp pulini oldi. "Gulixiromon" .
2 Savobli, ezgu ishlarni, xususan xayr-ehsonni odamlar koʻrib maqtasin, deb man-manlik bilan amalga oshirish. ◆ Salqin xona ichida oʻtirgan ustalarning birontasi ham Boysunqur yonida Ahmad Chalabiyning riyokorlik bilan aytayotgan gaplariga javob ta-riqasida biron soʻz aytisha olmadi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РИЁКОРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
riyokorlik
лицемерие, притворство; двуличие; ханжество; ◆ riyokorlik bilan лицемерно.