rohatijon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ro-ha-ti-jon

Etimologiyasi

ROHATIJON Bu sifat asli 'kishi ruhining yayrashi' maʼnosini anglatadigan arabcha rohat oti bilan (АРС, 319) 'barhayotlilik omili’ maʼnosini anglatadigan tojikcha jon otvdan (ТжРС, 517) tuzilgan izofa birikmasi boʻlib, oʻzbek tilvda qoʻshib yoziladi; 'jonga roxat bagʻishlaydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,628).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a .+f. — jon-

ning rohati] 1 ot Shinniga muz qirib solib tayyorlanadigan morojniysimon ovqat. ◆ Rohatijon xalq tabobatida dizenteriya kasalligiga qarshi dori sifatida ham qoʻl-langan. Gazetadan .

2 sft. Jonga roqat baxsh etadigan, jon-ga rohat bagʻishlaydigan. ◆ U[Nigora] ipakday mayin, shishadek tiniq, rohatijon iliq buloq suvini quchoqlar, oppoq toʻshiga bosib yayrar. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Gʻulom akaning kabineti uzun koridordan iborat edi. ..Shu oddiygina xona bosh injener yordamchisi uchun rohatijon makon edi: ham issiq, ham ozoda. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ .

Antonimlari

РОҲАТИЖОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rohatijon
1 род местного мороженого из скоблёного льда и бекмеса (букв. блаженство души);
2 = rohatbaxsh.