sababchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-bab-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Biror ish, voqea-hodisa yoki holatning yuzaga kelishiga, sodir boʻlishi-ga sabab boʻlgan kimsa, narsa, omil; sabab-kor. ◆ -Bugungi kechamiz sababchilari boʻlmish kelin va kuyovning har ikkalasi zavodimiz ishchilari boʻladi, — dedi notiq gʻurur bilan. "Yoshlik". ◆ -Yanglish soʻzlaysiz, onajon, —dedi Kumush, — siz dunyoda turishga loyiq edingiz, lekin sizning dunyodan toʻyishingizga sababchi men edim. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Qah-qahaning sababchisi boʻlgan toʻtiqush goʻyo gʻo-libona hammaga qaragandek edi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САБАБЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.