safobaxsh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-fo-baxsh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SAFOBAXSH Bu sifat 'pokizadik', 'samimiylik' maʼnosini
anglatadigan arabcha safo otiga (АРС, 441) 'sovgʻa qil-' maʼnosini anglatadigan baxshidan feʼlining (ТжРС, 52) baxsh hozirgi zamon asosini (ТжРС, 51) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'pokizadik
keltiradigan', 'xursandchilik keltiradigan' maʼnolarini anglatadi (OʻTIL, II, 28).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. + f. j-..k i — safo
baxsh etuvchi; yoqimli, dilkash] poet. Xursandchilik kayfiyati, xuzur bagʻishlovchi, kayf-safo baxsh etuvchi; gashtli. ◆ Safobaxsh bogʻlar. yat Fargʻonaning binafsharang togʻ-laridan esayotgan safobaxsh yeldan toʻyib-toʻyib shimirmadingmi hali? H. Nosirova, „Men oʻzbek kiziman“ . ◆ Qayin oʻtin charsillab, xushboʻy is taratib, toza, chiroyli alanga bilan gurullab yonarkan, yigit butun vu-judida uyqu kabi elituvchi, may kabi safobaxsh totli orom sezadi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САФОБАХШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
safobaxsh
поэт. дарующий наслаждение, блаженство; ◆ safobaxsh bogʻlar сады отдохновения; дарующие наслаждение сады.