sahn
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sahn
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. sn— — idish, tarelka; hovli, ochiq maydon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Biror chekli (chegarali) yuza, maydon. ◆ Hovli sahni. Zalning sahni. hi ◆ Yam-yashil sahni bilan osmon kabi kengdir bu bogʻ, Yerga koʻk tushgan kabi yulduz qator minglab chirogʻ. Gʻ. Gʻulom . ◆ Bogʻning sahnini Salim uchyarim tanob, Fazliddin uch tanob moʻljalladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Hovli sahnida katta hovuz, atrofi marmar toshlar bilan ishlangan. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САҲН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sahn
площадка; плошадь; ◆ bozor sahni базарная площадь;◆ hovli sahni двор; площадь двора, свободная от построек; ◆ Bolalar hovli sahnida kishning toza oq momigʻida yumalashib oʻynashadi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») На площадке двора дети, забавляясь, катаются на чистом белом зимнем пуху (на снегу).