sakta
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sak-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. "sakta< — sukunat, jimjitlik;
tutqanoq, falaj] 1 esk. ayn. apopleksiya. ◆ Sakta kasalligi ogʻir kasalliklardan biri hisoblanadi. "Fan va turmush" .
2 Sheʼrda vaznning buzilishi, vazndagi yetishmovchilik. ◆ Yoqar edi Kudratga azal Pol-von yozgan saktaroq gʻazal. M. Ali, „Boqiy dunyo“ .
3 koʻchma Ranjitadigan; xato; yomon. ◆ Ahmad Sardorning qizi Boʻtakoʻzoyim Avazxonga "Goʻroʻgʻlining quli boʻlasan", deb bir nechta sakta soʻzlar aytib, uning koʻnglini qora qilibdi. "Gulixiromon" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САКТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.