sarbast
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sar-bast
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — erkin, ozod;
boshi bogʻliq: qiyin, mushkul; berk, no-aniq] 1 Erki oʻzida, erkin, mustaqil. Usar-bast, ziyrak, harakatlari dadil, soʻzlari oʻtkir, oʻrtoqlari orasida onabosh qiz. Oybek, Ulugʻ yoʻl. ◆ Uoʻzini yurt ogʻasidek erkin, sarbast tutayotgan Teshaboyning mingboshi boʻlib kelganmi-yoʻqligini bilishni istar, bilolmay tajang boʻlardi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.
2 Sheʼr vazni turlaridan biri. ◆ Erkin sher ijodkorlari safida eng zabardast sanʼ-atkorlardan biri boʻlgan Shayxzoda sarbast vaznida ijtimoiy-siyosiy masalalarni yori-tishga intshgdi. "Sharq yulduzi" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САРБАСТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
sarbast
OʻTIL
Ruscha ru
sarbast
независимый, вольный, свободный; непринужденный; // независимо, вольно; свободно; непринуждённо;◆ sarbast yashash вольная, независимая жизнь.