savob

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-vob

Etimologiyasi

arab. – ajr, evaz, mukofot; xayrli, ezgu ish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. din. Diniy eʼtiqodga koʻra, xudoning marhamatiga loyiq ish va shunday ish uchun xudoning marhamati. ◆ [Yormat:] Nima ish qildim? Gunohmi, savobmi? Oybek, „Tanlangan asarlar.“

2. Oʻzgalarga beminnat qilingan xolis yordam; yaxshi, ezgu ish. ◆ Doʻstlarim, qilmanglar bagʻrimni kabob, Gʻaribning koʻnglini ovlamoq - savob. Ergash Jumanbulbul oʻgʻli. ◆ [Davlatyor:] Bir yesir-beva. Tomini kurab beray, savob boʻlar.. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“

Antonimlari

САВОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

savob
1 рел. воздаяние, награда за добрые дела; ◆ savob boʻladi зачтётся (как доброе дело) на страшном суде; ◆ savobga qolmoq получать награду от бога, получать воздаяние за добрые дела;
2 доброе дело; благодеяние; ◆ savob ish qilmoq делать добро (доброе дело); совершать благодеяние; ◆ savob yoʻlida уст. на пути добродетели.