sayoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-yoq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Har yerda sanqib, daydib yuradigan; daydi. ◆ Sayoq yursang, tayoq yeysan. Maqol. ◆ Kecha-kunduz koʻcha-koʻyda tentirab yurdim sayoq, Soʻzlasa jon kuydirib kim, solmadim hargiz quloq. Habibiy. ◆ Hammayoq jim-jit. Soy tarafdagi sayoq itlarning ham ovozi oʻchgan. S. Siyoyev, „Otliq ayol.“
2 Yomon yoʻllarga yuradigan; axloqi buzuq. ◆ Sayoq ayol. Sayoq odam.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САЁҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.