sayr
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sayr
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – piyoda yurish; yoʻl, harakat;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Osuda yerlarda, oromgoh, sayrgohlarda aylanib yurish, tomosha qilish, orom olish. ◆ Bogʻ sayri. Gul sayri. ◆ Qolmay shaharda toqatim, Qishloq chiqardim odatim. Xohi yayov, boʻlsin otim, Goh sayr ham darkor ekan. Muqimiy. ◆ Har navbahor bu koʻkalamzorga hirotliklar ot-aravada chiqib, bir-ikki kun sayr etib, hordiq chiqarib qaytishardi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“ ◆ Chaman bulbullaridek sayr etib gulzoru bogʻlarda, Hamisha yayrab erkinlikda parvoz etgali keldik. Habibiy, „Devon.“ ◆ Qilmadim bir bor oʻshal gul yuzli zebo birla sayr, Qonmagay dil, aylasam ming bitta Laylo birla sayr. E. Vohidov.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САЙР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.